Ben, kocam Mehmet’i kaybettiğimde, dünyam başıma yıkıldı. Onunla geçirdiğimiz on beş yıl, bir anda anılara dönüştü. Mehmet, uzun süredir mücadele ettiği hastalığa yenik düşmüş ve beni iki küçük çocuğumla baş başa bırakmıştı. O gün, hayatımın en karanlık günüydü. Mehmet’in yokluğu, evin her köşesinde hissediliyordu. Sabahları uyandığımda yatağın diğer tarafının boş olduğunu görüp içim acıyordu. Bir gün dolabından Mehmet’in eskimiş montunu çıkardım cebine baktığımda gördüklerim…